Als je ervan overtuigd bent dat de oorzaak van je pijn ligt in een ‘verkeerde beweging’, een ‘genetische afwijking’, in de ‘familie voorkomt’ of ‘slijtage’ is, waarom dan moeite doen om hiertegen te vechten?
Als je gelooft dat het onomkeerbaar is, waarom zou je dan moeite gaan doen? Dan is er namelijk enkel het ‘lot’ wat je moet ondergaan. Je hebt geen stem, geen sturing, geen framework om met deze pijn om te gaan, je rug te strekken en je schouders eronder te zetten.
Wat nu als ik je vertel dat dit niet nodig is? Pijn wórdt beter als JIJ beter wordt.
Ons brein weet dit ook, maar we zijn zó anders geprogrammeerd intussen. Voor elk pijntje is er wel een pilletje en de plek waar we naartoe gaan om onze gezondheid op te krikken noemen we een ZIEKENhuis. In onze gezondheidscentra wordt onze pijn door de fysiotherapeut, de chiropractor, de masseur of arts ‘opgelost’.
Maar het ‘oplossen’ van pijn met behulp van externe factoren (een pil of een operatie) en externe partijen (een arts of fysiotherapeut) heeft helemaal niets met gezondheid te maken.
Want na die pil, de behandeling of operatie, moet het allemaal maar weer vanzelf gaan. Zo hebben we geleerd om onze pijn uit handen te geven: de macht over onze gezondheid ligt bij iets of iemand anders. Op deze wijze zakken we als individu en als maatschappij steeds verder in het moeras van chronische pijn weg.
Chronische pijn en gezondheid zijn zeer sterk met elkaar verweven. Pijn is namelijk altijd een symptoom dat er qua gezondheid ergens iets niet goed gaat. Pijn en gezondheid zijn ook vaardigheden – en vaardigheden zijn er om te ontwikkelen. Als je nooit geleerd hebt om hier zuiver mee om te gaan, dan is al het begin lastig.
Maar… met tijd en herhaling komt verbetering. Zeker met iets zo complex als gezondheid en pijn.
Je eigen lichaam heeft behoeften op de vlakken van ‘body’, ‘bio’ en ‘being’. Deze vlakken, gemixt in bepaalde verhoudingen, maken je totale gezondheid. Het kost tijd en inspanning om dit te ontrafelen en in te grijpen op de gebieden waar dat noodzakelijk is.
Als je chronische pijnklachten hebt, weet dan dat je ver afstaat van wat er allemaal voor je mogelijk is. Ik ben er om je te vertellen dat er voor jou als persoon nog veel meer te halen valt.
Ik heb dit zelf ook ervaren. Ik heb te maken gehad met diepe putten (mijn leven bestaat niet uit één rechte lijn omhoog), waarbij ik de les moest leren die ik nodig had om mijn leven te vervolgen.
Nog steeds ontdek ik weer nieuwe stenen die ik kan gebruiken om mijn gezondheid, mijn lichaam, mijn leven verder op te bouwen en te versterken. Ongeacht mijn leeftijd. Ik ben nu fitter dan dat ik 20 jaar geleden was.
Dit hele proces betekent soms ook confrontatie.
Als je in je zoektocht naar een pijnvrij leven weer het volgende pilletje slikt, weer een nieuwe fysiotherapeut in de armen neemt of weer een massage boekt, dan zoek je steeds een nieuwe kleur pleister of pamper – laten we het ‘witte band gezondheid’ noemen.
Zwarte band gezondheid is daarentegen veel beter! Maar… dit kost werk en inspanning. Het ‘kost’ je anders kijken naar je pijnklachten, het ‘kost’ anders kijken naar jezelf, het ‘kost’ je ervaren wat er in je gebeurt. En dit kan steken, pijn doen – mede door hoe gênant we ons voelen wanneer we onszelf geconfronteerd hebben met onze eigen bekrompenheid.
Deze confrontatie is echter wel het pad naar herstel en groei.
Breek je eigen overtuigingen af dat ‘je ermee moet leren leven’. Dat je bepaalde medicatie nodig hebt. Dat leeftijd de reden is van je pijn. Bouw nieuwe overtuigingen op uit deze ruïnes. Ga ervoor, zet die stap, dan kan het niet anders zijn dan dat er grote positieve veranderingen optreden in je pijnklachten.
Je hebt tenslotte geen ‘pijn-probleem’. Je hebt een persoonlijk probleem. Een probleem dat veroorzaakt wordt door hoe je met jezelf en met de processen in je lichaam omgaat. Dit is geen verwijt – want je doet het zoals het je geleerd is. Kijk hiernaar en zie wat er dan allemaal voor je mogelijk is.